ADWENT

Na adwent składają się cztery niedziele adwentowe, w pierwszą z nich rozpoczyna się w rok liturgiczny. Adwent to czas, w którym mamy Sobie uświadomić, że oczekujemy na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. W okresie adwentu dominuje w liturgii kolor fioletowy. W Adwencie kapłan zakłada do Mszy Świętej ornat w kolorze fioletowym, symbolizującym czas pokuty i przygotowania się do jednego z najważniejszych świąt, czasu pojednania z Bogiem i ludźmi.

Tradycyjnie  w kościołach będą odprawiane w tym okresie o świcie msze, zwane roratami. Są to msze ku czci Maryi Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od Archanioła Gabriela, zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego. 

Do naszego kościeła pod wezwaniem Św. Jakuba Apostoła w Simoradzu zapraszamy na nabożeństwa roratnie wiernych, szczególnie dzieci, codziennie od poniedziałku do soboty o godz. 17⁰⁰. Msza Roratnia w Niedzielę będzie odprawiana o godz. 8⁰⁰.

Symbole i zwyczaje Adwentu

• świeca roratnia (roratka) – jest ona symbolem Najświętszej Marii Panny, która niesie ludziom Chrystusa – Światłość prawdziwą. W kościołach umieszcza się ją na prezbiterium obok ołtarza lub przy ołtarzu Matki Bożej. Biała lub niebieska kokarda, którą jest przepasana roratka mówi o niepokalanym poczęciu Najświętszej Marii Panny.
• wieniec adwentowy – wieniec adwentowy, w formie okręgu, składa się z gałązek choinki, na których umieszcza się 4 świece, symbolizujące 4 niedziele Adwentu. Co niedzielę zapala się kolejną świecę. I świeca jest świecą pokoju, II wiary, III miłości, IV nadziei. Elementy wieńca symbolizują wspólnotę oczekującą w nadziei i radości na przyjście Pana. Znaczenie poszczególnych elementów jest następująca: zielone gałązki – życie, nadzieja; świece – światło, nadchodzącą Światłość; forma wieńca: krąg – powracający cykl życia.
• lampion adwentowy – jest to rodzaj lampki, wykonanej w kształcie czworoboku zamkniętego, którego ścianki przypominają gotyckie witraże z symbolami chrześcijańskimi lub scenami biblijnymi. Wewnątrz lampionu umieszcza się świece lub małą żarówkę na baterię. Lampionami oświetla się pierwszą część mszy świętej roratniej, podczas której w kościele pogaszone są światła i panuje symboliczna ciemność. Lampion jest symbolem przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które z płonącymi lampami oczekiwały na przyjście Oblubieńca. (Mt 25, 1-13).

Kościół katolicki okres adwentowy rozpoczyna cztery tygodnie przed Bożym Narodzeniem. Znakiem jest nie tylko adwentowa dekoracja świątyni i fioletowy kolor szat liturgicznych, ale nade wszystko wspólnie śpiewane podczas Mszy św. adwentowe pieśni, jak np. „Spuśćcie nam na ziemskie niwy” czy „Archanioł Boży Gabryel”.  Do częstych motywów dekoracyjnych kościołów należy wybrażenie schodzącego po stopniach do żłobka Dzieciątka Jezus. Od niedawna w wielu kościołach przyjmuje się także wywodzącą się z Niemiec tradycję umieszczania obok ołtarza adwentowego wieńca z czterema świecami. Umieszcza się go także w wielu rodzinach, a domownicy w poszczególne niedziele Adwentu, śpiewając adwentową pieśń, zapalają na wieńcu kolejne świece jako znak pamięci o pierwszym przyjściu Jezusa i oczekiwaniu na Jego drugie nadejście.  Do najbardziej znamiennych polskich adwentowych zwyczajów należy udział w tzw. roratnich Mszach św. Niegdyś odprawiane wczesnym rankiem, gromadzą wciąż liczne grupy starszych i młodszych parafian. Zmieniające się uwarunkowania życia i pracy spowodowały przeniesienie tych Mszy św. na godziny wieczorne. Zdążający na nie czy wracający z nich uczestnicy, niosąc zapalone lampiony, są zarówno na miejskich uliczkach, jak i wiejskich drogach wymownym znakiem obecności ludzi adwentowego czuwania.